Περιγραφή:
Από την πρώτη στιγμή που θα περάσεις από μπροστά του σου τραβάει το βλέμμα γιατί δεν είναι σαν όλα τα άλλα μαγαζιά, τα μοντέρνα, τα εκσυγχρονισμένα που ακολουθούν τις επιταγές της εποχής. Ξεχωρίζει η επιγραφή του που είναι ζωγραφισμένη στο χέρι, ο ίδιος ο τίτλος του μαγαζιού σε πάει σε άλλη εποχή «Δισκοθήκη ΠΟΠ» ποιος σήμερα ονομάζει το δισκοπωλείο δισκοθήκη; Στο εσωτερικό του η μυρωδιά αλλά και η εικόνα του βινυλίου κυριαρχούν. Υπάρχουν βέβαια και κάποια cd’s αλλά ίσα ίσα για να σπάσουν την μονοτονία. Εδώ βασιλιάς είναι το βινύλιο και δεν υπάρχει ένα είδος μουσικής αλλά όλα μαζί Ο κύριος Αριστείδης Κουΐνογλου αγαπάει το μαγαζάκι του στην οδό Κασσάνδρου στον αριθμό 36 και ας μην είναι πλέον της μόδας τα δισκοπωλεία. Το φροντίζει από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του το 1979 όταν γύρω του υπήρχαν άλλα 12 δισκοπωλεία. Πάντα εκεί να αντιστέκεται στους χρόνους που περνούν και αφήνουν πίσω τους μόνο αναμνήσεις από εποχές που δεν ξαναγυρνούν. Και ο ίδιος ο κύριος Αριστείδης περιφρουρεί και το ίδιο του το επάγγελμα που τείνει να εξαφανιστεί αλλά -μπορεί να μην το γνωρίζει ή και πάλι μπορεί να το ξέρει πολύ καλά – κουβαλάει ένα κομμάτι της ιστορίας της εποχής εκείνης που η αγορά δίσκων βινυλίου και κασσετών ήχου ήταν από τα πρώτα μελήματα της νεολαίας. Πάει όμως και αυτή η εποχή, για ότι έχει απομείνει από αυτήν μιλάει στην κάμερα του Ερευνητικού Οργανισμού Ελλήνων ο κύριος Κουΐνογλου στο τέταρτο επεισόδιο από τις «Ιστορίες Ανθρώπων».
Κατέβασμα αρχείου:
Αναφορά χαλασμένου link: